بیماری پسوریازیس (Psoriasis) یا صدف و یا صدفک یک نوع بیماری مزمن پوستی خود ایمنی است که با رشد سریع سلول های پوست بدن اتفاق می افتد. در افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس، سیستم ایمنی به علت اختلال، باعث رشد سریع سلول‌های پوست می‌شود و از هسته خود خارح گردیده و دائم منجر به حرکت و تجمع این سلول ها در سطح پوست و ریزش آن ها می‌شود. این روند مدام در حال تکرار است.
این روند منجر به ایجاد لکه‌های ضخیم و قرمز رنگ یا پلاک‌هایی با پوسته‌های نقره‌ای شکل و پوسته پوسته شده و شروع به ریزش می کند که می‌تواند ایجاد خارش و ترک کند و دردناک و باعث ناراحتی شود.
بیماری پسوریازیس می تواند در قسمت های مختلف بدن از جمله آرنج، زانو، پوست سر، پایین کمر و ناخن ها رخ دهد. این یک بیماری غیر مسری است و شدت آن می‌تواند از خفیف، با لکه‌های کوچک تا شدید که نواحی بزرگ‌تری از بدن را می‌پوشاند، متفاوت باشد.
علت دقیق بیماری پسوریازیس به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، سیستم ایمنی و محیطی را شامل می شود. محرک هایی مانند استرس، عفونت ها، برخی داروها یا تغییرات آب و هوا می توانند علائم را تشدید یا تشدید کنند.
هدف از درمان بیماری پسوریازیس کاهش التهاب، کند کردن رشد سریع سلول‌های پوست و مدیریت علائم است. این می‌تواند شامل درمان‌های موضعی مانند کرم‌ها یا پمادها، فتوتراپی، داروهای خوراکی یا تزریق‌های بیولوژیک بسته به شدت بیماری باشد.
برای افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس ضروری است که با متخصصان مراقبت های بهداشتی کار کنند تا یک برنامه درمانی مناسب را پیدا کنند که متناسب با نیازهای خاص آنها باشد و به مدیریت موثر علائم آنها کمک کند.
بیشتر بدانید: اوزن تراپی برای سم زدایی پوست و اکسیژن رسانی به آن
بیشتر بدانید: لیزر موهای زائد
5 دلیل اصلی ایجاد بیماری پسوریازیس در بدن چیست؟
علل دقیق بیماری پسوریازیس به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که چندین عامل در ایجاد آن نقش دارند:
1. ژنتیک: سابقه خانوادگی نقش بسزایی دارد. افرادی که سابقه خانوادگی بیماری پسوریازیس دارند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. ژن های خاص مرتبط با سیستم ایمنی می توانند حساسیت به پسوریازیس را افزایش دهند.
2. اختلال سیستم ایمنی: پسوریازیس یک اختلال خود ایمنی در نظر گرفته می شود که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به سلول های سالم پوست حمله می کند و منجر به چرخش سریع سلول های پوست می شود. این امر باعث تجمع سلول های پوست در سطح و در نتیجه علائم مشخصه پسوریازیس می شود.
3. محرک های محیطی: برخی عوامل محیطی می توانند علائم بیماری پسوریازیس را تحریک یا تشدید کنند. این محرک‌ها شامل استرس، عفونت‌ها (مانند عفونت‌های استرپتوکوک)، آسیب‌های پوستی (مانند بریدگی یا آفتاب سوختگی)، برخی داروها (مانند لیتیوم یا بتا بلوکرها) و تغییرات هورمونی است.
4. عوامل سبک زندگی: انتخاب های سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، مصرف زیاد الکل، چاقی و رژیم غذایی نامناسب ممکن است در ایجاد یا بدتر شدن علائم پسوریازیس نقش داشته باشد.
5. عوامل روانی: استرس و ناراحتی عاطفی می تواند به عنوان محرک عمل کند یا علائم موجود پسوریازیس را در برخی افراد تشدید کند.
بیماری پسوریازیس یک بیماری پیچیده است که تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، ایمنی، محیطی و شیوه زندگی قرار دارد. درک این عوامل به مدیریت و درمان موثر پسوریازیس با پرداختن به محرک ها و به حداقل رساندن تأثیر آنها بر شدت علائم کمک می کند.
بیشتر بدانید: خدمات فیلر لب
علائم ایجاد بیماری پسوریازیس در بدن چیست؟
علائم بیماری پسوریازیس بسته به نوع و شدت بیماری می تواند متفاوت باشد. با این حال، علائم و نشانه های رایج عبارتند از:
1.لکه های قرمز: لکه های برجسته، ملتهب یا قرمز پوست که اغلب با فلس های سفید نقره ای پوشیده شده اند. این لکه ها می توانند روی آرنج، زانو، پوست سر، کمر و سایر نواحی ظاهر شوند.
2.پوست خشک و ترک خورده: پوستی که احساس خشکی، ترک خوردگی دارد و ممکن است خونریزی یا خارش شدید داشته باشد و باعث ناراحتی شود.
3.ناخن های ضخیم یا حفره دار: پسوریازیس می تواند ناخن ها را تحت تاثیر قرار دهد و باعث ایجاد تغییراتی مانند فرورفتگی (خردهای کوچک یا فرورفتگی)، ضخیم شدن یا تغییر رنگ شود.
4.علائم پوست سر: می تواند به صورت پوسته پوسته شدن یا پوسته پوسته شدن روی پوست سر ظاهر شود که گاهی با شوره سر اشتباه گرفته می شود. این شکل از پسوریازیس به عنوان پسوریازیس پوست سر شناخته می شود.
5.درد مفاصل: برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است درد، سفتی یا تورم مفاصل را تجربه کنند. این بیماری که به آرتریت پسوریاتیک معروف است، مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند باعث ناراحتی یا کاهش تحرک شود.
علائم پسوریازیس می‌تواند از خفیف، با تکه‌های کوچک که به سختی قابل‌توجه است، تا شدید باشد که نواحی بزرگی از بدن را می‌پوشاند و باعث ناراحتی قابل‌توجهی می‌شود. علائم ممکن است همراه با دوره های تشدید و بهبودی بیایند و از بین بروند.
اگر مشکوک به بیماری پسوریازیس هستید یا این علائم را تجربه می کنید، بسیار مهم است که برای تشخیص دقیق و درمان مناسب با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید. تشخیص و مدیریت به موقع می تواند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به پسوریازیس کمک کند.
بیشتر بدانید: خدمات زیبایی پوست
روش های درمان بیماری پسوریازیس بدن چیست؟
بسته به نوع و شدت بیماری، چندین روش درمانی برای بهبودی بیماری پسوریازیس وجود دارد. گزینه های درمانی عبارتند از:
1. درمان های موضعی: این درمان ها مستقیماً روی پوست اعمال می شوند و شامل کورتیکواستروئیدها، آنالوگ های ویتامین D، رتینوئیدها، قطران زغال سنگ و مرطوب کننده ها هستند. آنها به کاهش التهاب، خارش و پوسته پوسته شدن کمک می کنند.
2. فتوتراپی (نور درمانی): این درمان شامل قرار گرفتن پوست در معرض نور ماوراء بنفش (UV) تحت شرایط کنترل شده است. درمان با نور UVB یا PUVA (پسورالن به همراه اشعه ماوراء بنفش A) می تواند به کند کردن رشد سلول های پوست و کاهش التهاب کمک کند.
3. داروهای سیستمیک: برای موارد شدیدتر، ممکن است داروهای خوراکی یا تزریقی که در سراسر بدن موثر هستند تجویز شود. اینها شامل متوترکسات، سیکلوسپورین، رتینوئیدها یا داروهای بیولوژیکی جدیدتر است که مسیرهای خاص سیستم ایمنی را هدف قرار می دهند.
4. درمان‌های بیولوژیک: اینها داروهای جدیدتری هستند که بخش‌های خاصی از سیستم ایمنی درگیر در ایجاد پسوریازیس را هدف قرار می‌دهند. داروهای بیولوژیک معمولاً از طریق تزریق یا انفوزیون تجویز می‌شوند و شامل داروهایی مانند مهارکننده‌های TNF-alpha، مهارکننده‌های IL-17، مهارکننده‌های IL-23 و غیره هستند.
5. رتینوئیدهای خوراکی: اینها اشکال مصنوعی ویتامین A هستند که می توانند به کاهش تولید سلول های پوست و التهاب کمک کنند. آنها اغلب برای موارد شدید استفاده می شوند، اما می توانند عوارض جانبی داشته باشند و نیاز به نظارت دقیق دارند.
6. تغییرات سبک زندگی: حفظ یک سبک زندگی سالم با مدیریت استرس، اجتناب از عوامل محرک، حفظ وزن سالم، ترک سیگار و پیروی از یک رژیم غذایی متعادل ممکن است به مدیریت علائم پسوریازیس کمک کند.
برنامه های درمانی بر اساس نوع و شدت پسوریازیس، و همچنین سلامت کلی بیمار و ترجیحات فردی آنها تعیین می شود. همکاری با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا متخصص پوست برای تعیین مناسب ترین رویکرد درمانی و نظارت بر هرگونه عوارض جانبی بالقوه یا تنظیمات مورد نیاز برای مدیریت موثر پسوریازیس ضروری است.
بیشتر بدانید: خدمات فیلر صورت
آیا بیماری پسوریازیس خطرناک است؟
بیماری پسوریازیس به خودی خود تهدید کننده زندگی محسوب نمی شود، اما به دلیل ماهیت مزمن و ناراحتی ناشی از آن می تواند کیفیت زندگی فرد را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری با ایجاد لکه های قرمز و پوسته پوسته روی پوست مشخص می شود که می تواند خارش، دردناک یا باعث خجالت شود.
با این حال، پسوریازیس با برخی از عوارض بالقوه و عوارض همراه است که ممکن است بر سلامت کلی تأثیر بگذارد:
1. آرتریت پسوریاتیک: حدود 30 درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به آرتریت پسوریاتیک مبتلا می شوند، نوعی از آرتریت که مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد. این وضعیت می تواند باعث درد، سفتی و تورم مفاصل شود و بر تحرک و کیفیت زندگی تأثیر بگذارد.
2. بیماری های قلبی عروقی: خطر بیماری های قلبی عروقی مانند حملات قلبی و سکته مغزی در افراد مبتلا به پسوریازیس شدید به دلیل التهاب زمینه ای افزایش می یابد.
3. مسائل سلامت روان: پسوریازیس می تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت روان داشته باشد و به دلیل علائم قابل مشاهده و ماهیت مزمن آن منجر به استرس، اضطراب، افسردگی و انزوای اجتماعی شود.
4. سایر شرایط سلامتی: افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری های دیگر مانند چاقی، دیابت نوع 2، سندرم متابولیک و برخی بیماری های چشمی باشند.
در حالی که پسوریازیس به خودی خود تهدید کننده زندگی نیست، مدیریت موثر این بیماری و پرداختن به خطرات مربوط به سلامتی برای بهزیستی کلی بسیار مهم است.
تشخیص زودهنگام، درمان مناسب، اصلاح شیوه زندگی و نظارت منظم توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی می تواند به کاهش تاثیر پسوریازیس و عوارض سلامتی مرتبط با آن کمک کند و کیفیت زندگی افراد مبتلا را بهبود بخشد.
انواع بیماری پسوریازیس کدامند؟ همراه با عکس پسوریازیس؟
بیماری پسوریازیس می تواند به اشکال مختلف ظاهر شود که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند. انواع رایج پسوریازیس عبارتند از:
1. پسوریازیس پلاکی: این شایع ترین شکل است که با تکه های برجسته و قرمز رنگ پوست پوشیده شده با فلس های سفید نقره ای مشخص می شود. این لکه‌ها اغلب روی آرنج، زانو، پوست سر و کمر ظاهر می‌شوند.
2. پسوریازیس روده ای: این نوع اغلب به صورت ضایعات کوچک و نقطه مانند روی پوست ظاهر می شود. معمولاً توسط عفونت‌های باکتریایی مانند گلودرد استرپتوکوکی ایجاد می‌شود و می‌تواند نواحی بزرگی از بدن را تحت تأثیر قرار دهد، که معمولاً در کودکان و بزرگسالان جوان دیده می‌شود.
3. پسوریازیس معکوس: پسوریازیس معکوس به صورت ضایعات صاف و قرمز در چین های پوستی مانند زیر بغل، کشاله ران، زیر سینه ها یا اطراف اندام تناسلی ظاهر می شود. با پوست ملتهب و براق مشخص می شود و با اصطکاک و تعریق تشدید می شود.
4. پسوریازیس پوسچولار: این شکل با تاول های چرکی (پوستول) که با پوست قرمز احاطه شده اند مشخص می شود. پسوریازیس پوسچولار می‌تواند در نواحی خاص موضعی شود یا بخش‌های بزرگ‌تری از بدن را بپوشاند.
5. پسوریازیس اریترودرمیک: این نوع شدید و نادر پسوریازیس است که به صورت قرمزی گسترده، التهاب و ریزش پوسته‌ها که بیشتر سطح بدن را می‌پوشاند، ظاهر می‌شود. این می تواند باعث خارش شدید، درد شود و اگر به موقع درمان نشود، می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
6. پسوریازیس ناخن: پسوریازیس می تواند ناخن ها را تحت تاثیر قرار دهد و باعث ایجاد تغییراتی مانند سوراخ شدن، تغییر رنگ، ضخیم شدن یا جدا شدن از بستر ناخن شود. درمان پسوریازیس ناخن می تواند چالش برانگیز باشد و ممکن است با سایر اشکال پسوریازیس همراه باشد.
هر نوع پسوریازیس ویژگی های خاص خود را دارد و ممکن است به روش های درمانی متفاوتی نیاز داشته باشد. تشخیص دقیق توسط متخصص پوست یا متخصص مراقبت های بهداشتی برای تعیین نوع صدفک و ایجاد یک برنامه درمانی مناسب ضروری است.
